بالش پَر یک بالش خوب برای گردن است که به سهولت شکل گردن را به خود میگیرد. اما بالشهای پَر به مرور زمان فرورفته و خراب میشوند و طول عمر این نوع بالشها بسیار کم است.
گزینه بعدی استفاده از بالش مموریفوم است که نقش و شکل سر و گردن را به خود میگیرد و سر را در آغوش گرفته اما در ناحیه گردن فرو نمیرود؛ به این ترتیب از گردن پشتیبانی میکند.
از بالشهای خیلی بلند و یا از تاکردن بالش زیر گردن خودداری کنید. اینکار گردن را در طول شب به شکل خمیده نگه میدارند و در هنگام بیدارشدن به درد و ناراحتی در ناحیه ستون فقرات، کتف، کمر و گردن منجر میشوند.
افرادی که بیشتر بهپهلو میخوابند بهتر است از بالشی استفاده کنند که زیر گردن بلندتر از زیر سر باشد و ستون فقرات را صاف نگه دارد. این بالشها حاشیه عریضی دارند و فضای بین شانه و گوش را پر میکنند.
برای افرادی که عادت دارند به پشت و در وضعیت طاقباز بخوابند، استفاده از بالشی نسبتا نازک که قسمت پایین آن اندکی ضخیمتر است توصیه میشود تا به این طریق پشتیبان مناسبی برای نگهداشتن گردن در هنگام خواب ایجاد شود.
افرادی که عادت دارند روی شکم یا به اصطلاح در وضعیت «دَمَرو» بخوابند بهتر است نازکترین بالش را برای خود انتخاب کنند تا از وارد آمدن فشار بر ناحیه تحتانی کمر در هنگام خواب تا حدامکان کاسته شود.
علاوه بر موارد فوق، قراردادن یک بالش مناسب بین زانوها مانند بالشتکهای مخصوص ارتوپدی میتواند به تسکین کشیدگی و کاهش فشار روی قسمت تحتانی کمر کمک کند.